Zit je dan....
Nu inmiddels 4 weken geleden met een potje Padel een achillespeesruptuur (gescheurd) opgelopen. Klassiek verhaal; het was net of iemand met een enorme trap onderuithaalde. Allemachtig ik schrok me kapot. De pijn was "dof" niet echt super veel pijn gelukkig. Wat mezelf ook nog verbaasde was dat ik de voet nog een beetje kon bewegen dat had ik niet verwacht met een gescheurde pees. Ergens hoopte ik nog op een zweepslag. Die laatste hoop werd door de huisarts en chirurg wel direct onderuit gehaald.
En dan ga je van 100% lekker actief (4x per week sporten) naar 0. Das echt pittig! Bij mij is de keuze gemaakt om voor een conservatieve methode te kiezen. Dat wil zeggen, geen operatie. De eerste 4 weken met een Vacoped (brace) zonder belasting waarin de voet in een spitsstand is gezet (25%) en nu (gelukkig) al een halve week met de Vacoped en een dikke zool waarmee ik voorzichtig mag belasten. Nog 1,5 week en dan de volgende stap; Weer vlak incl. zool en daarna als alles goed gaat ben ik van de brace verlost na 8 weken. En dan gaan we revalideren en langzaam weer vertrouwen krijgen in je lichaam. Wat ik merk is dat deze blessure niet alleen fysiek is maar ook mentaal een pittige.
Iemand hier een soort gelijke ervaring? Tips? En of ervaringen die je wilt en kunt delen? Voeding adviezen?
